(1) Menjadi
tanggungjawab Yang di-Pertuan Agong untuk melindungi kedudukan istimewa orang
Melayu dan anak negeri mana-mana antara Negeri Sabah dan Sarawak dan
kepentingan sah kaum-kaum lain mengikut peruntukan Perkara ini.
(2) Walau apa pun
apa-apa jua dalam Perlembagaan ini, tetapi tertakluk kepada peruntukan Perkara
40 dan peruntukan Perkara ini, Yang di-Pertuan Agong hendaklah menjalankan
fungsinya di bawah Perlembagaan ini dan undang-undang persekutuan mengikut apa-
apa cara yang perlu untuk melindungi kedudukan istimewa orang Melayu dan anak
negeri mana-mana antara Negeri Sabah dan Sarawak dan untuk memastikan perizaban
bagi orang Melayu dan anak negeri mana-mana antara Negeri Sabah dan Sarawak
apa-apa perkadaran yang difikirkan munasabah oleh Yang di-Pertuan Agong
daripada jawatan dalam perkhidmatan awam (selain perkhidmatan awam sesuatu
Negeri) dan daripada biasiswa, danasiswa dan keistimewaan pendidikan atau
latihan yang seumpamanya atau kemudahan khas lain yang diberikan atau diadakan
oleh Kerajaan Persekutuan dan, apabila apa-apa permit atau lesen dikehendaki
oleh undang-undang persekutuan bagi mengendalikan apa-apa pertukangan atau
perniagaan, maka, tertakluk kepada peruntukan undang-undang itu dan Perkara
ini, daripada permit dan lesen itu.
(3) Yang di-Pertuan
Agong boleh, bagi memastikan, mengikut Fasal (2), perizaban bagi orang Melayu
dan anak negeri mana-mana antara Negeri Sabah dan Sarawak jawatan-jawatan dalam
perkhidmatan awam dan biasiswa, danasiswa dan keistimewaan pendidikan atau latihan
atau kemudahan khas lain, memberikan apa-apa arahan am yang dikehendaki bagi
maksud itu kepada mana-mana Suruhanjaya yang baginya Bahagian X terpakai atau
kepada mana-mana pihak berkuasa yang dipertanggungkan dengan tanggungjawab bagi
pemberian biasiswa, danasiswa atau keistimewaan pendidikan atau latihan atau
kemudahan khas lain itu; dan Suruhanjaya atau pihak berkuasa itu hendaklah
mematuhi arahan itu dengan sewajarnya.
Jangan prejudis kepada perkara 153. Senarionya sekarang Melayu cuma
mempertahankan hak dalam Perlembagaan tetapi pada masa yang sama bukan Melayu
menuntut tambahan hak, adakah ini bermakna akan berlaku kesamarataan yang
sekali gus menjejaskan hak orang Melayu?
Kita tidak boleh
mengikut demokrasi seumpama barat yang menekankan kesamarataan. Kalau sampai ke
tahap itu pasti akan timbul cadangan supaya Perkara 153 dimansuhkan daripada
Perlembagaan.
Walaupun Perlembagaan
kita dikatakan living document, boleh berubah dari semasa ke semasa tetapi
sebenarnya kesamarataan itu yang Suruhanjaya Reid mahu. Kalau kita baca semula
laporan Suruhanjaya Reid sampai satu tahap tidak akan ada beza antara kaum-kaum
di negara ini.
Jangan sampai satu tahap
sama rata dan itu boleh membahayakan Perlembagaan dan kestabilan politik kita.
Kita mencipta satu bentuk sistem Perlembagaan yang unik dan tiada mana-mana
contoh Perlembagaan di dunia yang mempunyai ciri-ciri Perlembagaan kita. Cuma
Malaysia sahaja di dunia ini ada Yang di-Pertuan Agong.
Dalam buku Chinese
Dilemma dan Chinese Contributions mereka bangkitkan tentang peranan mereka,
sememangnya kita terima peranan mereka membangunkan Bank Negara misalnya, tapi
mereka kena ingat ini adalah negara mereka dan itu adalah sumbangan mereka.
Apa yang mereka tidak
dapat di negara ini. Sistem pendidikan misalnya kita lihat Singapura hanya ada
satu sistem, tetapi di sini semuanya ada. Perpaduan bangsa kita seperti yang
dikatakan oleh Syed Naquib Al-Attas umpama jalur-jalur besi yang tidak boleh
nak dicairkan kerana adanya prejudis. Adakah 153 menjadi satu isu untuk mereka
prejudis kepada Melayu, itu tidak adil untuk bangsa Melayu.
No comments:
Post a Comment